środa, 5 listopada 2014

Mr. Magorium's Wonder Emporium: Świadomość

"What do you got there?
Oh, it's the Congreve Cube. It's supposed to help me unlock some great mystery or something.
- Looks like a block of wood.
- It is.
Are you supposed to unlock a mystery with a block of wood?
It's a magical block of wood, Mutant. It's a block of wood that probably, in the right hands, would reveal some greatness that... we can't even imagine.
That's impossible.

This is what you don't understand. What you have somehow missed.
Every minute of every day in every corner of this store, what happened was the impossible.
Do you honestly believe all that stuff?
- Yes!
- That this store was magic?
You never saw it.
That that block of wood is more than just a block of wood?
Absolutely. I believe it with my entire heart.
- (cube clatters)
- But the disheartening truth is that only Mr. Magorium could make it so.
- Um...
- It was his Emporium, not mine.
- J-Just, uh...
- Look, I appreciate
- you coming here, but it's over.
- Say that thing about that block of wood that's not magic.
It is magic.
- What is wrong with you, Mutant?
- Say it one more time, that that's more than just a block of wood.
It is absolutely more than just a block of woo...
Well, it moves, for one thing.
Move. (scoffs)"
(Mr. Magorium's Wonder Emporium, 2007, Best Film)
(Scenariusz: Zach Helm
Napisy en: napisy.info)
"- How should it be if no one 'truth' believe?
- Someone believes it al"
(Cloud Atlas, 2012, Kino Świat)
(Scenariusz: Tom Tykwer, Andy Wachowski, Lana Wachowski
Na podstawie: David Mitchell, Cloud Atlas (book)
Napisy en: opensubtitles.org) 
Był sobie kiedyś pajacyk,
wszyscy go znali pod nazwa Pinokio,
podobno jego tata wyrzeźbił go z drewna magicznego,
Nie wiem, ile to akurat drewno ma z innym wspólnego,
jednakże znam pudełko drewniane,
takie jak kostka sześcienna.
W tajemnicę początkowo przyowlekane,
lecz potem jakże rzeczą oczywistą,
którą świadomość uleczyła,
wiary w magię nieduże ziano zasiane.
Bo jeśli patrzeć na zwykle pudełko,
nie rusza się, nie żyje,
lecz jeśli patrzeć na nie uważnie,
pokazuje prawdę, jej nie kryje.
Więc, czy pudełko magiczne?
Nie, drewniany klocek.
A, gdybym Ci powiedział, że jest inaczej.
To byłaby nie prawda, no jak to, raczej.
A, gdybym Ci powiedział, powiedz, że jest magiczne.
Jak może być takim, skoro się nie rusza. To idiotyczne.
To było by magiczne, gdyby coś się z nim działo?
No tak, przecież jeśli to magiczne pudełko.
Powiedz to jeszcze raz.
Ale po co.
Gdyż ono ożywa, gdy to mówisz. No dalej, śmiało.
Czyżby to była prawda?
Prawdą zawsze była, lecz się objawiła,
gdyś sobie o wierze tej uświadomiła.
Pomyśl tylko, jaka sztuka w świadomości,
nie boi się ognia, ten kto nie wie,
że parzy, albo sam na to nie wpadł,
albo nie powiedział mu nikt tej wiadomości.
Tak samo jest z każdą wiarą,
w przypadek, Boga, los i inne rzeczy,
dopóki nie masz świadomości,
nikt istnieniu jej lub go nie zaprzeczy.
Jeśli, więc mówisz o wierze lub niewierze,
zawsze wynika to z Twojej świadomości,
pełen układ, który zawsze w całości,
nierozłączny, jak długie dzieje człowieka.
(12:51-13:14, wrzesień 2013)
Pana Magorium cudowne emporium
Kadr z filmu
Pana Magorium cudowne emporium        
Atlas chmur

Kadr z filmu
Atlas chmur


Świadomość pozwala Nam stwierdzić, co jakim jest. Wyuczeni, czy kolor biały; ma Nam się kojarzyć z czystością (jak w Europie); czy może żałobą (jak krajach arabskich). Kolor czerwony to miłość, czy krew? Niebieski to niebo, czy morze? Itd. Itd.

Wyuczeni, czy istnieje pojęcie bólu, oparzenia. Tylko trzeba pamiętać, że niczym cytat z filmu "Sherlock i upiorna panna młoda" (2016): 

świadomość jest, jak "rysa na szkle"

Tym samym wystarczy świadomość wiary, aby wierzyć. To od nas i naszego otoczenia zależy, czy będziemy w coś bardziej wierzyć, czy w coś innego. Tak małe dzieci uczy się wiary w daną religię. Zbiór reguł, które w gruncie rzeczy każda wiara prowadzi w jedno miejsce.


Wystarczy odrobina świadomości bólu i będzie bolało, a człowiek nie uniknie oparzenia. Dlatego w Azji latami dochodzi się do doskonałości w braku odczuwania bólu. Tylko, czy to potrzebne?

Ból w pewnym sensie Nas kształtuje. Chroni przed niebezpieczeństwem, przekroczeniem granic; które mogą nieodwracalnie wpłynąć na nasze życie. Kiedy nas boli ukłucie igłą, mniejsze prawdopodobieństwo; że zadamy sobie ukłucie czymś większym, co sprawi większy ból.

Ból straty chroni przed porzucaniem każdej kolejnej rzeczy, do której podchodziło się może mniej dokładnie lub z nie tak wielkim szacunkiem. Tym samym matka dużo bardziej docenia utrzymanie ciąży i dziecka, gdy nie mogła go bardzo długo mieć.

Dziecko z domu dziecka lub chowane w jednoosobowej rodzinie stara się być, jak najlepszym rodzicem; bo wie, jak bolało je nieznajomość własnych korzeni. Brak ciepła, które mogli mu zapewnić mama i tata lub inni krewni.

Świadomość bycia człowiekiem, czyli Tarzan i Mowgli


Jeśli nawet wziąć pod uwagę takich bohaterów dla dzieci Tarzana, Mowgli'ego, czy nawet brzydkie kaczątko. Dopóki Tarzan nie trafił na ludzi myślał, ze jest dziwną małpą. Mowgli nie znając ludzi widział, że jest inny, ale uważał się za wilka. Mały łabędź myślał, że jest kaczątkiem.

Dopiero odnalezienie swoich korzeni, odnalezienie świadomości kim się jest i dorosłość pozwoliły im dowiedzieć się kim są i dlaczego są tak wartościowi dla świata. Innego świata, niż znali go za młodych lat.

Zobacz też:


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz